Alweer 1 week in Kaapstad

Met de vlucht meegerekend zijn we alweer een weekje in Kaapstad, en deze week is echt voorbij gevlogen vooral door alle nieuwe indrukken die je hier krijgt. Ik ben eigenlijk al wel snel gewend, appartement is prima, leuke huisgenoten maar zeker ook al veel leuke meiden ontmoet waaronder Joan en Jessy die bij ons in het vliegtuig zaten en Hester en Evelien die waren hier al een tijdje en Nadine. We trekken hier veel mee op en dat is echt super gezellig om dan na een dag met elkaar te eten.

We hadden donderdag 14 Februari onze eerste kennismaking met Lawrence House dit was verplaatst omdat Katelijne niet kon op vrijdag dus werden we rond 2 uur opgepikt en heeft ze ons gebracht naar Lawrence House, hier heeft Giulia onze stage begeleidster een beetje globaal uitgelegd hoe ze te werk gaan hier en wat de regels zijn. We hebben nu afgesproken dat we rond 3 uur er zijn en dan tot een uurtje of 7 komen werken zodat we met de taxi terug kunnen want het openbaar vervoer is te gevaarlijk 's avonds. Heen kunnen we als het goed is meerijden met Mateo, hij werkt ook bij Lawrence House en haalt de kinderen op uit school. De school bevindt zich bij ons aan het einde van de straat dus hier kunnen we gewoon heen lopen dus dat is wel fijn. Het huis ziet er een beetje uit als een oud kasteel of kerk met daarin allemaal verschillende kamers, we zijn voorgesteld aan 2 vrouwen die hier ook verblijven en eigenlijk voor het eten etc zorgen. Verder hebben we deze dag niet echt veel meer gedaan.

Vrijdag 15 Februari was onze eerste stage dag we hadden met Giulia afgesproken om half 1 bij de school te staan waar de kinderen worden opgehaald. We zijn rond 12 uur vertrokken want we wisten niet goed welke het precies was, om de school zat een groot hek en geen idee of we aan de voor of achterkant moesten zijn. We zagen een parkeerplek en daar zijn we door het hek gegaan hier zat een vrouw die alles in de gaten houdt maar zij wist niet over Lawrence House, we zijn gewoon maar gaan wachten tot half 1, nou toen kwamen de kinderen echt overal vandaan en wij hadden echt geen idee wie bij lawrence house hoorde dus zijn we maar gaan wachten tot we ergens het busje herkende. Uiteindelijk kwam er een jongetje naar ons toe en hij vroeg of wij de 2 nieuwe meisjes waren van Lawrence House en stelde zichzelf voor echt super leuk! Hij zei dat de bus zo zou komen en dat was ook zo. Onderweg zaten ze allemaal met hun oordopjes in en spelen met hun telefoon. Aangekomen ging iedereen zijn spullen op de kamer leggen en werden wij rond geleid door een jongen die daar woont echt super leuk dat hij ons alles liet zien. Beneden is de keuken en een tv kamer en ook waar ze eten en boven slapen ze eigenlijk. De meeste delen een kamer en de jongens en meiden zijn gescheiden van elkaar. Boven zijn ook 2 studeerkamers waar ze studie tijd hebben en ook kunnen spelen. Nadat we werden rond geleid ging de bel dat ze gingen lunchen. Iedereen gaat dan naar de eet kamer en heeft een eigen tafel. Als je te laat komt dan krijg je wel eten maar als staf moesten ze afwassen. De kinderen mochten tijdens de lunch gewoon van tafel als ze klaar waren met hun lunch. Daarna gingen er 3 kinderen hun tassen pakken want die gingen op kamp. Net zoals ze hier de kinder telefoon hebben kennen ze die daar ook en zij organiseren zeg maar kampen voor de kinderen waarin ze over dingen praten als seksueel misbruik en Aids etc. Ik mocht mee om ze weg te brengen en dit was echt super leuk want ik zag zo een heel ander deel van Kaapstad , meer de locake bevolking en ook van een afstandje de townships dit was erg indrukwekkend. We moesten over een zandweggetje richting het kamp maar we hadden geen idee waar het was op een gegeven moment kwamen we bij een groot gebouw aan een natuurreservaat en dit was inderdaad het kamp. Terug heeft Mateo mij de kust laten zien, eindelijk zag ik het strand en de hoge golven echt super gaaf om te zien, vanaf een afstandje liet hij mij zien waar Kaap de Goede ligt. Terug zijn we langs de tafelberg naar Lawrence House gereden, hier hebben we een spelletje gedaan met 3 kindjes, erg leuk de meeste spreken heel goed Engels echt nog beter als mij dus dat is wel even wennen haha en één jongetje sprak ook Afrikaans en dat lijkt echt heel erg op het Nederlands super grappig. Buiten ben ik nog gaan voetballen met 2 jongetjes echt heel leuk, ze zijn heel open en vragen ook allerlei dingen aan jou super leuk dat ze zo geinteresseerd zijn ook in jou.

"s avonds hebben we lekker gegeten bij JC's bar, dat zit gewoon naast ons appartement en hier kun je heel goedkoop eten dus dat is makkelijk als je geen boodschappen in huis hebt :) We hebben met alle meiden gegeten super gezellig om zo de dag af te sluiten want het weekend zit er aan te komen :) 's avonds hebben we gezellig bij Joan en haar huisgenootje gezeten en daarna hebben we de taxi gepakt om naar Long street gegaan dit is zeg maar het centrum van Kaapstad waar je kunt stappen. Het was echt wennen want iedereen loopt op straat en het was super druk en heel veel verkeer dus we zijn gelijk maar naar Dublin gegaan dit schijnt een leuke tent te zijn, was het ook met een live bandje enzo maar het was even wennen want wij hadden een drankje besteld en daarna was de ober beledigd omdat hij geen fooi kreeg. het is hier gebuikelijk om zo'n 10% fooi te geven maar wij wisten niet dat dit ook moest als je een drankje haalt. Het komt vaak dat ze dan beledigd zijn omdat de fooi zeg maar hun loon is. In dublin was de generatie wat ouder dus zijn we naar Jo'burg gegaan, dit is echt typisch Afrikaans, niet alleen de muziek maar ook veel zwarte mensen. In het begin was het heel erg wennen, ze willen met je dansen en iedereen kijkt naar je, maar na een tijdje worden zo sociaal en vragen ze waar we vandaan komen etc. Ook de dj riep ons naar boven en toen mochten we zelf onze muziek aanvragen super leuk!

Zaterdag hadden we als plan om de tafelberg te gaan beklimmen maar het werd zo'n 30 tot 35 graden dus dat werd afzien. We hebben 's ochtens lekker relax aan het zwembad gelegen en zagen er naar uit om de tafelberg te gaan beklimmen maar iedereen waarschuwde ons voor het warme weer en dat het echt een zware klim zou gaan worden. Nou voorbereid en wel met zonnebrand, snoep, koekjes en liters water gingen we rond 3 uur met de taxi richting de tafelberg. We waren met 8 personen en dat in 1 taxi dat was echt vreselijk, die auto trok het haast niet en we moesten natuurlijk met stijle bochten de berg op waardoor hij elke keer moest terug schakelen om omhoog te komen en we elke keer naar achter reden, echt super eng maar we hebben het gered en werden afgezet bij de kabelbaan. We wilden de Platteklip George route doen omdat we gehoord hadden dat die het minst zwaar was. Dit is een route van 2,5 uur en eerst moesten we nog een lange weg te voet lopen om daar te komen. Toen we daar aan kwamen zagen we allemaal bezwete mensen met hoofden zo rood als een kreeft naar beneden komen maar met volle moed gingen we naar boven nou dat waren helse stappen omhoog zo hoog dat je soms je been op moest tillen en jezelf vast moest houden nou als dat heel de weg zo was dan werd het zeker afzien. Met de zon fel op ons gingen we naar boven nou de eerste paar minuten waren echt vreselijk, we kwamen een wat ouder stel tegen die al was omgedraaid en ik snap nu heel goed waarom. Liters water wat je mee neemt op je rug , de hete zon op je en ook nog eens smeren met factor 50 om niet levend te verbranden en ook je conditie werd op de proef gesteld. Nou ik ben nog nooit zo blij geweest met schaduw en een beekje wat uit de bergen kwam om even af te koelen. zo ging het heel de tijd door, zuren, zuchten en steunend naar boven. Gelukkig heb je dan elkaar nog en de mensen die je onderweg tegen komt en die je dood leuk vertellen oh nog maar een uurtje te gaan, nou dan werkt echt motiverend. En het ergste was nog wel dat je mannen de berg op ziet rennen met een flesje water in hun handen en dat jij het al moeilijk hebt met een paar stenen beklimmen.

Elke keer dacht je dat je er al bijna was maar nee dan kwam er weer een bochtje en ging je zigzaggend naar boven maar ja hoor daar kwam het zonnetje weer door de bergen en zag je het blauwe topje , dat moest het einde zijn en yessss nog 5 minuten en we waren er!! En als je je dan op het topje van de wereld bevindt want zo voelt het dan vergeet je heel die tocht die je hebt afgelegd om boven te komen, want wat een uitzicht niet alleen een strakblauwe lucht maar ook een uitzicht wat echt waanzinnig is. We zaten gewoon boven de wolken die je op de bergen zag liggen maar echt geweldig. Boven heel veel foto's gemaakt natuurlijk en genoten van het uitzicht. Boven had je een restaurantje en ook waar je de tickets moest halen voor de kabelbaan want daar gingen we terug mee.
Toen we beneden waren was het op zoek naar een taxi die nergens te bekennen was, er was ook file vanaf de tafelberg dus we besloten de groep te splitsen en naar beneden te lopen voor een taxi. Ineens werden we geroepen door mensen uit de auto die we tegen waren gekomen op de berg, zij vroegen ons of we mee wilden rijden en dit aanbod hadden we geaccepteerd. Super leuk dat ze zo sociaal zijn hier ze wilden ons thuis afzetten en ook waar wij vandaan kwamen, wat we in Nederland deden en wat we hier kwamen doen. Ook wist ze onze namen toen we uit stapte en wensten ze ons nog een fijne tijd hier echt gaaf om zoiets mee te maken met de lokale bevolking hier. 'S avonds zijn we lekker onder een warme douche gaan staan want boven op de berg was het toch wel frisjes en iedereen was uitgeput maar we gingen lekker met z'n allen richting Camps Bay om daar uit eten te gaan. Robert en Ruben zijn hier nu ook aangekomen in Kaapstad dus die zijn naar ons hotel gekomen en zijn we met z'n allen gaan eten. We aten echt pas om 23:00 's avonds dus zoveel kon er niet meer in haha ik was gewoon over mijn honger gevoel heen dus toen heb ik mijn eten in laten pakken. Dat is hier gebruikeliijk om je eten in te laten pakken zodat je het aan de zwervers in het park kan geven. Ik dacht laat ik ook eens een goede daad doen en het aan zwervers geven dus samen met Ruben onze bakjes aan 2 mannen gegeven maar toen we bij de auto aan kwamen was die man beledigd omdat hij geld kreeg i.p.v. eten, toen zijn we heel snel de auto in gegaan want hier kunnen ze nog al agressief worden en zijn de mensen op straat niet te vertrouwen. Deze meneer had gezegd dat hij op de auto zou passen vandaar dat Ruben hem geld gaf maar dit kwam niet zo over want hij wilde liever eten terwijl wij hier in Nederland dan eerder blij zouden zijn met geld, nou echt nooit meer dat ik eten weg geef want ik vond het dood eng haha.

Zondag hebben we lekker uitgeslapen en ik werd wakker en gewoon geen spierpijn, kan het nog steeds niet geloven maar wat een heerlijk gevoel. 's Middags zijn we lekker met Hester, Evelien, Jessy, Joan , Nadine en Hanneke naar het strand gegaan in Camps Bay echt wat een uitzicht en eindelijk lekker zand onder je voeten, ik denk dat we die dag wel de 35 graden hebben bereikt, we zijn lekker dicht bij de zee gaan liggen en wilden gelijk een duik nemen alleen het water is hier zo koud brrrr gewoon omdat het de Atlantische Oceaan is dus het bleef alelen bij pootje baden want dan voelde je gewoon de kramp al opkomen dat is echt ongelooflijk hier hoe koud het water is. Toch wil ik mijzelf bewijzen en ging steeds een stapje verder totdat Evelien er in rende en toen dacht ik dat kan ik ook en hoppa samen met Joan begonnen we te rennen door al het zeewier en hebben we een duik genomen nou echt tintelingen door heel m'n lijf zo koud is het water hier, een echte afkoeler dus!! Maar het zijn net de Ouddorpse stranden hier hoor want hier kennen ze dus ook zeewier en dat ook echt hele lange dikke slieren. Je ziet ook een soort van slangen in het water drijven waar het zeewier aan vast zit en ze zeggen dat je daar een voevoezela van kan maken haha geen idee hoe je het schrijft maar jullie snappen wat ik bedoel ;) Maar dit was echt een relax dagje dus, daarna heerlijk aan de boulevard gegeten en eindelijk mijn eerste Sushi op super lekker! 's avonds hebben we lekker relax aan het zwembad gezeten en heb ik geprobeerd contact te zoeken met het thuisfront maar dat is echt drama hier om op internet te komen. iedereen is op zondag vrij van de studenten dus iedereen gaat op de wifi. Het werkt hier zo dat je codes moet vragen bij de receptie en dan heb je zeg maar 100 mb om te gebruiken maar vaak wordt je er telkens afgegooid wat echt niet tof is want dat komen echt frustraties van.

Maar Verder hebben we echt een top week beleefd en de meiden hier zijn zo leuk waar we mee op trekken. Nu is het tijd voor het echte werk en er zal ook stage gelopen moeten worden maar daar horen jullie volgende week meer over. Geniet lekker nog even van de kou in Nederland ik geniet hier lekker van de zon en af en toe een stevig briesje ;)

Liefs uit Kaapstad xxxxxxxxxx